De ene Risotto is de andere niet. En dan heb ik het niet over het verschil tussen die van Lassie of een ander merk, maar over waarmee je ‘m maakt. Houvast nummer één daarbij is: hoe nadrukkelijker, zwaarder of machtiger het ingrediënt is hoe nadrukkelijker, zwaarder of machtiger de wijn ook moet zijn die je erbij schenkt.
Nummertje twee: ‘When it grows together it goes together’. Oftewel, kies een wijn uit de regio waar het Risottorecept zijn oorsprong vindt. Neem bijvoorbeeld risi e bisi, de Risotto waarin ze in Venetië en omstreken zo trots op zijn. Deze uitvoering met groene erwtjes combineert naar hartenlust met Pinot Grigio delle Venezie, of anders toch wel met ander wit uit de streek zoals Lugana of Soave.
Maar heb je nou geen zin (of tijd) om je eerst gastronomisch, vinologisch en geografisch te verdiepen dan mag je ook wat korter door de bocht: neem Italiaanse wijn. Italië is het grootste wijnland ter wereld en dus is er keuze te over. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik bij de wijnselectie voor bij de 36 Risottorecepten die Lassie heeft geselecteerd de nadruk heb gelegd op wijnen uit ‘De Laars’. Zo tref je witte wijnen van onder andere druiven als de Cortese, Trebbiano, Garganega en Verdicchio. En rode van de Barbera, Dolcetto, Corvina, Sangiovese en Primitivo. Lekker onalledaagse types, want Italië is niet alleen nummer één wijnland maar het telt bovendien de meeste autochtone en streekeigen druiven ter wereld.
Houdt dat dan in dat je niet buiten de lands- of regiogrenzen mag kijken? Integendeel. Sterker nog, ga gerust je gang. Zulke ‘experimenten’ hebben in huize Hamersma eerder tot heerlijke uitstapjes geleid. Zo genoten wij – en onze gasten; je begrijpt we hebben regelmatig eetvisite – al eens van Pinot Noir uit Bourgogne bij een Risotto met kip. Dronken wij naar volle tevredenheid een rode Portugees uit de Douro bij paddenstoelenrisotto. Bij die Risotto met pompoen een Zuid-Franse Chardonnay. Een Sauvignon Blanc uit Nieuw-Zeeland liet zich smaken bij Risotto met groene groenten. En een Oostenrijkse Grüner Veltliner scoorde ‘aspergepunten’ bij mevrouw Hamersma’s Risotto recept met het Limburgse goud. Ofschoon we daarbij een Duitse Riesling ook heerlijk vonden smaken.
‘Twee wijnen bij een gerecht?’ hoor ik je nu denken. Inderdaad. Want dat is het mooie van ‘ons werk’. Mevrouw Hamersma heeft een eigen kookboekwinkel met tweeduizend verschillende titels en een eigen kookstudio en is zodoende in een permanente staat van koken, bakken, braden en marineren. En aan mij de schone taak om voor de bijdragen die we op basis van haar kookkunsten leveren aan kranten, tijdschriften radio en tv daar de bijpassende wijnen bij uit te zoeken. Tijdens het schrijven van dit artikel herinnerde ik mij plots ook weer haar Risotto met witte bonen, pancetta en rozemarijn die zij eens voor het proefpanel van Het Parool maakte. Daarbij werden een Elzasser Pinot Gris, een Zuid-Franse Viognier en een Chileense Pinot Noir als meest smakelijke begeleiders opgespoord. En voor haar eigen kookboek Mevrouw Hamersma Verzamelde Recepten schuwde zij ook ‘een stukje restverwerking’ niet. Haar Risottoballetjes die zij maakte van wat er over was, liet zij vergezeld gaan door basilicummayonaise en is inmiddels één van mijn favoriete snacks. Of laat ik het wat luxer zeggen: fingerfood. En daar likte ik helemaal mijn vingers bij af toen ik er een Pinot Grigio bij schonk. Maar ook een rode Barbera D’asti waar ik nog een bodempje in een proeffles wist liet zich erbij smaken.
En zo zijn we, na een flinke omweg, uiteindelijk toch weer in Italië beland.
Harold Hamersma is wijnschrijver en eigenaar van De Grote Hamersma, de best bezochte wijnconsumentenwebsite van Nederland.
Dagelijks proeft, beoordeelt en schrijft hij over de beste (en betaalbare) wijnen.
En laat wijn & spijs nou net goed samen gaan. Voor Lassie vertelt hij je alles over de beste wijn en Risotto combinaties.
